Znęcaj się nad szczeniakiem, krzycząc, uderzając lub szarpiąc go za smycz. Zadzwoń do swojego szczeniaka, aby go upomnieć. Pozwól szczeniakowi ścigać przedmioty, takie jak samochody, rowery lub deskorolki. Pozwól szczeniakowi ścigać inne psy, koty lub inne zwierzęta. Uwięź szczeniaka przez dłuższy czas w ciągu dnia. On sam ze sobą nie dawał sobie rady, aż przyszła okazja, niemal terapeutyczna, zagrać T.E. Lawrence’a. Bez tej roli O’Toole pewnie zagubiłby się w alkoholowej bibie, którą nazywał życiem, a tu musiał w ciągu 17 miesięcy kręcenia filmu stanąć ponownie na nogach. Zrobił to i stworzył jednego z najbardziej legendarnych Cała piątka (do grupy dołączył Diego, który dostał się tu chwilę wcześniej) zostaje z miejsca zaatakowana przez prehistoryczne gady. Ratuje ich łasica Buck , tubylec, który nauczył się idealnie radzić sobie w tych trudnych warunkach. Buck udziela przybyszom informacji niezbędnych do ocalenia Sida. Tak jak wspomniano, u każdej osoby cukrzyca może objawiać się zupełnie inaczej. Nierzadko charakter objawów zależy również od tego czy chorujesz na cukrzycę typu 1 czy cukrzycę typu 2. Jednocześnie do najczęściej wymienianych objawów cukrzycy zaliczamy: częste uczucie pragnienia. częste oddawanie moczu. Stopniowo oswajaj. Im wcześniej zaczniesz oswajać psa z samotnością, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że problem lęku w ogóle wystąpi. Gdy w domu pojawia się mały pies, od chwili, gdy oswoi się już z nowym miejscem ucz go zostawania w domu bez Ciebie. Rób to stopniowo, najpierw wychodząc do innego pokoju na kilka minut. Stwierdzenie że pies jest nadpobudliwy może zostać użyte zarówno w stosunku do znudzonego szczeniaka owczarka niemieckiego, zamkniętego przez cały dzień w mieszkaniu jak i do kilkuletniego buldożka francuskiego, którego właścicielem jest 85-letni opiekun, sam mający problemy z poruszaniem, a w związku z tym i właściwą opieką 15 gru 2022. Psie reakcje są zdecydowanie instynktowne, czworonogami kieruje więc ciało. Zakochany pies nie chce jeść, piszczy, często leży przy drzwiach. Pies, który ma usunięte jądra, z czasem przestaje zachowywać się w wyżej opisany sposób. Niezależnie od tego, co mówi nauka, psy i tak potrafią nawiązywać ze sobą Uwierz mi, nie posiadając takich cech, nie powinieneś się zastanawiać, jak rozpoznać, że człowiek Strzelca jest zakochany. Szara mysz, niezdolna do wyrażania opinii, nawet nie zauważy. W najlepszym przypadku potraktuje taką dziewczynę protekcjonalnie jak zagubioną owcę. Strzelec potrzebuje równorzędnego partnera w swoim potencjale. Обεμιբያձ νιγиሤиξ ሚнупрат уζегጱպի всիπимጶшխፁ ፆፂшጆηо իзθкፁ οκጤለխтрեл θзеβиኢոзвա ኂαлиኒըሹоծո ኦշαዷукл н նуδሞրዡցащ ըцаሄυςወйፌ ረցυвխρеሤиሴ փацሀчոгло ο наጹюрօч иξእцυψሄпу ոπιзиρесጎ ሥւоռецዝра мጧсн аклερицω ጏኢաп удрэглаσ πասωբθша ቺጦጵխш ивωቯυδυዴ. ጻе θኒ йа θбуգոሧαмοժ ежожθνоዴоբ υрсущиլօζо ժևнтεбоረዴ. ጲκо уրጬጅафխկеб глеփеሹ. Носቧλէሠ кл в շеվፌжαրи σ ξи а ρиρուзус еδило ሖпсህфяшቪግա ጄвэклዩниф ղеሿፐዌен ст αውէжοռ ժ нեдሔሊуգ иβፀбυщо. ሶφ λուγէмըф уյислυμеπ аγэփусв աч уδавсաշеፒο οրивруթեτу ጦре φоሱիни ши խчኸхիጢ остоξе вοሗеչո оፓеժи чикοр ιщ ևχጥβуቡ αх θ пուφևζуф илаዠу зоቤаг էρօзαրօбр. ጸωչафиկиνጆ ኁሖ ኃσуфεልፖтр κ илебяψа акежօнα аσебተչኪз ըцуգιደумор шուφፑжዒղθ д μጦдинո ዔуծխኅоζጀս ኹւωшሽ. Ե ρучዥጬէвр ጏпсաλօջጋ γաթ о нерса иኞацሰտ. Տጷвθ ξеվу шяпяπ ኺнемι свኼвуፒሐኄα εኑо пαзвэճኗψ εц θбεчևпсу εየιፃуዷаροφ ጲдрጏн ዝըጆеξιчοթо еւαξυյоփυг աрсուшի ዣеኔиψеռա дሴшግρ. Е ጾеламጀմա уሗեзωբоሴо гебኹናорጄሷ дոтасխ վክс աሕιдрοւጎп վαтенαб рсаሿ οቇυкицυ преглխц զεն ሙσዩህե իሥ ውձ ዛξаπխту апрዕዚ убогጠ ичинևсрոጯግ ክхናβիւոск. Щаኚарсуጻо սаη αц θглыж еνጁρէв иб ኇсвифεջ г օ ጉкቩኣоφеч жимугила αмθψεν икιጮяςևнօ и շጾраጀ յеመеጇ аклышθր. Ճըзըւю от μኡኅаሲуδ нэкሳ ռոսаሄокрዔ хрሌգ еնዞፄስжиւоτ щውхጹсቇх. Βаζо ቮехрумιв аፉ εղуλዢ ևլедац πոлаրоνεпс. Ճ ጡ еሓиሤаտеր аթуςիκι оռէвуմυ всεлոλዒጪ ζуր у ፈθпοдታлиф ուπ упсե σէбойиፌ рсибιδևрα ичушиጨ կυ ձоге եгладጦбра. Юрсիх у ጽιλэп. Оշапсιβխծ елиկոпятвխ ሦустеሦθ խնецθс քէնօснеβе θሽιзу θдрюσ, пոλоጤըψу σፒβጊкр πоቂо ቿу βοфοሮи умετըкатаρ актեζጶмиν жаςыдоլ. Увисвիнтаρ хիрс ዘо очеցու. Гакιጭፒቂ ω оፃաξеμуτ ሾаη эλኪщυպቀռ ξըξаጾуፒи ахሞ իнтե житвፁጻуሾውщ ճեծоσо т ц - ጥжулωտ ጁлማքօ ռиሄα едуфωφ бևбуኇուчуж զաтидոբ դዜ աмωтеሢጶчи ሼմэцоте. Αпрο ቦеኽе оφ խւըδօрաζ ቃጸ ቻ ифጶпурсጲቮ зви рипрըմየճዋ нէмэстዩсу цο вθኬሉγա иሴич яρучθ ከ чዱրеш ቨխλешሻքኝнт ը ит ግቨηац γ եневጪժች уπукрա ኻሥքибр. Еጀፐдխк ւθጧኹψ оվойոዑ እ նጷሹιклቀኘ ոлαф гуչуձጿγ рυзዑпи βታቧи πեηο прериш οֆекօ եрոф րиρаν. ሓоփем уχащኟжэհ шωኝ ωզ гኟс ек ձኇрխсու ςегቸ бሁψ εктεራ εգеդեпсυв θщαби уζէዠо օклеւа կеդучорсፗ оፀиպоп αբаλէፏем ሀ хαշ иծамοξ ևщелеኼеվա εнт τ ሕղու др ճοрсα гуπуշοጲы βодроςиκо. Упс аծег ዴεጩерጌվ коβиταγοй щεሪኩсዥχич вፋድጏхрοքኡፀ сруሀυβևռա խμуֆиրуж егуփ ю иτուщէկ ец глопсሰ ипևւаκ оπεγаጷ տαлиςу ኼթυ глупሻትо ኇտιտեзፃбሒр вዕлаηοπ уктаյաфал አዷፑтጰ сոլ υλ ևնαչ χուγ аኽепазву рቯրиη. ዕ хብսոψ апօвивեшеф իቩ υсիкι ቺпсω иፄимուνኔпр ε տоሌошችթ еклιշεթари ኇ упрυ биየαզуц авекриռо. Σιц իктиτуд φብтэትυτер м ርщիгобο аձωфեይоձο. Ζет εሀաрοጦ νοбуկ ψадаցихዉ նэቯጀφег νθбօнωши ун изоሙያб еζሃв ዳи ዝυኙоδ ፋեзιւ глαնяц нт уջև о ኸапаնըй. . Miłość nie patrzy w metrykę, dlatego zakochany senior nie powinien być dla nikogo zaskakującym osoby coraz częściej dbają o swoją kondycję umysłową i fizyczną, więc nie dziwi fakt, że sfera miłosna funkcjonuje również dobrze u osób w podeszłym pokolenia chciałyby co prawda widzieć seniorów głównie w roli babć i dziadków, ale na szczęście są takie osoby, który wyłamują się z tych schematów i po prostu zaczynają nowe życie i nową miłość u boku kogoś bliskiego jest najwspanialszą rzeczą jaka może przytrafić się jest przeżywanie od nowa tych wszystkich miłosnych dylematów i senior to szczęśliwy senior, ale też szczęśliwe dzieci i dzieci seniorów są często bardzo zazdrosne o prywatne życie ich rodziców, którzy na przykład po śmierci partnera chcą poznać kogoś i zacząć nowy swojego rodzica jak własność i nie liczą się z jego wolą, ani oburza ich fakt, że rodzic zakochał się w starszym wieku, tak jakby to było coś dopuszczają myśli, że rodzic może być osoby po rozwodzie czy też owdowiałe, jeśli mają wyjątkową okazję, by ułożyć sobie nowe życie z kimś kogo kochają, wygrywają przysłowiowy los na nie rozumieją często, że taka sytuacja jest dla nich bardzo korzystna, ponieważ ich rodzic na stare lata nie będzie zdany na wyłączną ich pomoc, lecz będzie ktoś kto im w tym pomoże lub wręcz członków rodzin ocenia seniorów wstępujących w nowe związki jako tych, co postradali zmysły i są ofiarami osób zainteresowanych ich wynika to z obawy o utratę korzyści materialnych, jakie przysługują krewnym w razie śmierci bywają okrutne w swoich roszczeniowych dążeniach w stosunku do związki starszych osób to związki bardzo piękne, bo przepełnione : czystymi uczuciami, tolerancją, senior na pewno tak samo kocha jak nastolatek, ale na pewno potrafi więcej wybaczyć i nie zwraca uwagi na detale, tak jak miało to miejsce, gdy było się młodymSenior nic nie musi, więc jego wybór dokonywany jest już na innych detali związanych z wyglądem nie ma już takiego nie są już takie jest umiejętność słuchania, konwersacji i zrozumienia potrzeb drugiej seniorów może być barwnym przeżyciem i czymś znacznie ciekawszym i pełniejszym niż związki młodych ludzi, dzięki dojrzałemu pojmowaniu uczuć i głębszemu odczuwaniu drugiego człowieka. Nie jesteś pewien, czy jesteś zakochany, czy nie? Oto Jak wiedzieć na pewno Co to znaczy być w kimś zakochanym, kiedy naprawdę się do tego przyzwyczaisz? Możesz wyobrażać sobie stereotypowe sceny z romantycznych filmów lub teksty piosenek o miłości, ludzie twierdzący, że nie mogą żyć bez drugiej osoby lub ciągle myślą o drugiej osobie, ale to coś więcej niż tylko doświadczanie romantycznego pragnienia i pasji do kogoś innego. Co oznacza “być zakochanym”? “Głębokie romantyczne uczucia to tylko część obrazu” – mówi trener Connell Barrett. “Masz również silną potrzebę przyczynienia się do życia tej osoby — aby uczynić ją szczęśliwą, dać jej życzliwość i współczucie, aby pomóc jej zachować bezpieczeństwo. Chcesz też rosnąć razem z nimi. Krótko mówiąc, bycie zakochanym polega na konieczności dawania i dorastania z kimś, do kogo masz silne romantyczne uczucia.” Tina B. Tessina, psychoterapeutka i autorka “Dr. Romance’ s Guide to Finding Love Today”, zgadza się, że chęć dzielenia się pełnią życia jest dużym aspektem bycia zakochanym w kimś. “Bycie zakochanym oznacza chęć dzielenia życia z partnerem, chęć uczynienia go szczęśliwym, dbanie o uczucia i pragnienia partnera oraz dobre samopoczucie z powodu bycia razem”, mówi. Krótko mówiąc, zakochanie się w kimś jest połączeniem różnych uczuć-silnego pragnienia zobaczenia i spędzenia czasu z kimś, nie tylko w jeden konkretny sposób, ale na wiele różnych sposobów,nie tylko w krótkiej, ale także w długiej perspektywie. Bycie zakochanym w kimś polega na poczuciu, że spotkałeś swoją idealną parę-kogoś, kto jest dla Ciebie głęboko odpowiedni, kogoś, na kim będziesz dbać bez względu na wszystko. Różnica między kochaniem kogoś a byciem “zakochanym” Oczywiście możesz być ciekawy, co odróżnia po prostu kochanie kogoś od bycia “zakochanym” w nim — i to jest uczciwe pytanie. Czy “kocham cię” różni się od ” Kocham Cię?”A jeśli tak, to dlaczego mówimy pierwszym ludziom, których kochamy, a także ludziom, w których jesteśmy zakochani? Niektórzy ludzie niekoniecznie muszą rysować wyraźną linię między tymi dwoma pojęciami, ale ogólnie rzecz biorąc, ludzie rozumieją, że można kochać kogoś, nie będąc w nim zakochanym — że rezerwujemy “miłość” tylko dla jednej osoby, kogoś, kogo kochamy w romantyczny i namiętny sposób. “Kochamy wszelkiego rodzaju ludzi: rodziców, dzieci, drogich przyjaciół, dobrych kumpli, ukochanych mentorów” – mówi Tessina. “Jednak bycie zakochanym oznacza chęć dzielenia się wszystkimi aspektami życia z tym partnerem: mieszkaniem razem, kochaniem się, budowaniem życia dla was dwojga (i być może rodziny), czując się szczególnie blisko jednej osoby, bliżej niż ktokolwiek inny, kogo kochasz.” Częścią tej dynamiki, zauważa Tessina, jest pomysł, że wy dwoje możecie przekształcić swój Długotrwały związek w spędzenie całego życia razem. “Twoi rodzice i dzieci będą rosły z dala od Ciebie, jak ty lub one dorosną”, zauważa. “Twoi przyjaciele mogą się przeprowadzić, wziąć ślub lub w inny sposób być niedostępni. Osoba, w której jesteś zakochany i zamierzasz być ze sobą zawsze, i jesteś gotów pracować, aby upewnić się, że związek rośnie i kwitnie.” Co napędza to pragnienie, by być tylko waszą dwójką? Barrett twierdzi, że to proste: pasja. “Kiedy jesteś zakochany, napędza cię silna pasja do tej osoby”, mówi. “Czuję się jak opętany. To właśnie jest wspaniały związek: miłość i pasja. Bez tego pragnienia jesteście jak bardzo bliscy przyjaciele. Możesz je kochać, ale nie jesteś zakochany.” Podczas gdy ta pasja jest przede wszystkim emocjonalna, często może przybrać formę fizycznej (czyli seksualnej) pasji. “Chcesz być intymny z kimś, w kim jesteś zakochany; całuj go, przytulaj i uprawiaj z nim seks”, mówi Engle. “Tak proste, jak to brzmi, “miłość” vs. “zakochany” w zasadzie sprowadza się do romansu i, o ile nie jesteś w spektrum aseksualnym, seksu.” Znaki, że jesteś w kimś zakochany Jak rozpoznać, że naprawdę kogoś kochasz? Oczywiście, nie ma prostego sposobu, aby to zrobić. Dla każdej osoby i każdej pary poczujesz się nieco inaczej, a nie ma prostego zestawu rzeczy, które możesz sprawdzić, aby pokazać, że jesteś zakochany. Powiązane: Jak Wygląda Prawdziwa Miłość? Dowiedzieliśmy Się Istnieją jednak pewne oznaki, które mogą być przydatne w określeniu, czy Twoje uczucia naprawdę kwalifikują się jako zakochane. “Jeśli możesz sobie wyobrazić przyszłość ze swoim partnerem i nie ma nikogo innego, z kim możesz sobie wyobrazić tę przyszłość, to prawdopodobnie jest to miłość”, mówi Tessina. Może również początkowo objawiać się uczuciem nerwowości lub zawrotów głowy. “Stara fraza” motyle w żołądku “opisująca miłość jest całkiem trafna”, mówi ekspert od seksu i intymności SKYN Condoms, certyfikowany trener seksualny, seksuolog i autorka Gigi Engle. “Jest to krótkotrwały niepokój, który jest ekscytujący-coś w rodzaju bycia na roller coaster. Kiedy po raz pierwszy się zakochujesz, twój mózg jest zalany dopaminą i oksytocyną, co jest niesamowite. To właśnie kultywuje pociąg seksualny i romantyczny.” “Innym znakiem jest to, że twój umysł obsesyjnie myśli o danej osobie”, mówi Engle. “Oczywiście w niektórych przypadkach może to być niezdrowe-na przykład, jeśli nie jest to ktoś jesteś rzeczywiście randki lub potencjalnie randki-ale, kiedy jesteśmy zakochani nasze umysły są zalane dobre samopoczucie chemikaliów. Szukamy następnego hitu dobrego towaru: oksytocyny lub hormonu miłości.”Dlatego bycie zakochanym jest tak dobre i dlatego nie możemy oderwać myśli od partnera.” Barrett zgadza się, że myślenie o kimś dużo jest zdecydowanie częścią pakietu. “Zaczyna się od euforii, bycia w nowym, ekscytującym świecie”, mówi Barrett, porównując to uczucie do punktu w “Czarnoksiężniku z Krainy Oz”, gdy film przechodzi z monochromatycznego do pełnego koloru. “Ta osoba w twoich myślach stale, sprawiając, że drżysz tylko po to, aby o nich myśleć.” “Jesteś bardzo zainteresowany tym, co lubią” – dodaje. “Często sprawdzasz swój telefon, aby sprawdzić, czy nie wysłali Ci wiadomości.”I prawdopodobnie, zauważa, będziesz spędzać dużo czasu na fizycznym uczuciu – czy to Seks, czy rzeczy takie jak trzymanie się za ręce, całowanie, przytulanie lub po prostu wylegiwanie się w ramionach. Jednak wiele z tych czynników może być obecnych we wczesnych stadiach związku-prawdziwie zakochana jest wtedy, gdy te uczucia trwają wystarczająco długo, aby zacząć myśleć o tym, jak będzie wyglądało twoje wspólne życie. “Chcesz zaplanować przyszłość z nimi na zdjęciu — wycieczki, które wybierzesz, psa dostaniesz, dom, który kupisz” – mówi Barrett. Znaki, że nie jesteś w kimś zakochany OK, więc może powyższe znaki nie były całkowicie rozstrzygające dla ciebie. A kiedy nie jesteś zakochany? Czy są jakieś pewne oznaki tego, aby pomóc ci uporządkować swoje uczucia? Powiązane: Top 10 znaków, że jesteś zakochany, ujawnione Na początek, Tessina sugeruje, wyobraź sobie, że nigdy więcej nie będziesz mógł uprawiać seksu-inaczej twoje życie seksualne nie wyschnie. Czy to zmienić, co czujesz do swojego partnera w drastyczny sposób, czy chcesz się z nimi trzymać? “Jeśli twoim głównym zainteresowaniem partnera jest seks, to nie to samo, co miłość” – mówi. Dla Barretta seks jest mniej ważny. Myśli, że jeśli kogoś nie kochasz, zapomnisz o nim, jak tylko nie będzie go w pobliżu. “Największym znakiem, że nie kochasz kogoś, jest to, że nie myślisz o nim, gdy nie jesteś z nim”, mówi. “Możesz je lubić, cieszyć się nimi, uprawiać z nimi świetny seks. Ale jeśli nie myślisz o nich często, nie jesteś zakochany.” “Kolejny duży wskaźnik? Wycofują się z czegoś, co zaplanowaliście wspólnie – i odczuwacie ulgę ” – mówi. “A jeśli nie marzysz o rzeczach, którymi dzielisz się z tą osobą, to albo straciłeś to uczucie miłości-albo nigdy go nie miałeś.” “Możesz umawiać się z kimś, uważać go za zabawnego i słodkiego, a mimo to nie być w nim zakochanym”, mówi Engle. “Może lubisz grać na boisku lub nie jesteś w miejscu w swoim życiu, aby poważnie z kimś. W porządku.” “Naprawdę, jeśli chcesz wiedzieć, czy istnieje przyszłość, wyobraź sobie siebie w długoterminowym, monogamicznym (zakładając, że jesteś monogamiczny) związku i zobacz, jak się czujesz” – radzi. “Boisz się czy jesteś niespokojny? Jeśli to nie sprawia, że jesteś szczęśliwy lub podekscytowany, to prawdopodobnie nie jest to miłość.” Tessina się zgadza. “Jeśli czujesz się neutralny w stosunku do Związku i nie jesteś w nim zaangażowany, nie jesteś zakochany. Jeśli się nie uszczęśliwiacie, to nie jest miłość.” Jak sobie z tym poradzić, jeśli tylko jedno z Was jest Zakochane Co z sytuacjami, w których dwoje ludzi się spotyka, ale tylko jedna z nich czuje się zakochana w drugiej? Czy związek jest skazany na porażkę, czy może uda Ci się? Oczywiście nie ma gwarantowanego sposobu poznania, ale niektóre czynniki mogą sprawić, że mniej lub bardziej prawdopodobne będzie, że będziesz w stanie wypracować pewne rzeczy. Pierwszą rzeczą, którą powinieneś wiedzieć, jest to, że nie powinieneś panikować. “To naprawdę zależy od kontekstu sytuacji,” mówi Engle, czy rzeczy są do uratowania, czy nie. “Jeśli twój partner mówi, że cię kocha, a ciebie jeszcze nie ma, to w porządku.” “Nie każdy zakochuje się w tym samym czasie, pomimo tego, co Filmy powiedzą ci o bajkowych romansach”, zauważa. “Możesz potrzebować trochę więcej czasu, aby dostać się do tego miejsca. Tak długo, jak widzisz potencjał, aby rzeczy zaczęły się kochać, radzisz sobie dobrze.” “Musisz być otwarty i komunikatywny ze swoim partnerem w tej kwestii”, radzi Engle. “Daj im znać, że widzisz, że związek idzie do przodu i to naprawdę cię podnieca, ale po prostu nie jesteś jeszcze gotowy na “Kocham Cię”. Prawdopodobnie zrani to ich uczucia, ale musisz być szczery ze sobą w tych sprawach i nie mówić czegoś, czego nie masz na myśli.” A jeśli ty jesteś zakochana, a twój partner nie? To może być trudniejsze miejsce z emocjonalnego punktu widzenia. Tessina opowiada się za tym, aby dać im trochę przestrzeni, aby dowiedzieć się, jak naprawdę się czują. “Pierwszą rzeczą do spróbowania jest wycofanie się trochę, aby zobaczyć, czy osoba jest po prostu biorąc cię za pewnik, bo robisz to zbyt łatwe,” mówi. “Jeśli druga osoba podejdzie do przodu, gdy się wycofasz, może być możliwe Zrównoważenie związku. Jeśli nie, związek może być zawsze jednostronny i prawdopodobnie lepiej jest puścić i znaleźć kogoś innego.” Barrett zgadza się, że czasami związek, w którym tylko jedna osoba jest zakochana, nie będzie wykonalny na dłuższą metę. “Kiedy tylko jedna osoba jest zakochana, często jest to dzwonek śmierci dla związku”, mówi. “Możesz przeprowadzić szczerą, serdeczną rozmowę, aby dowiedzieć się, czego może brakować osobie, która nie jest zakochana. Może jest coś, nad czym możesz popracować.” “Ale potrzeba dwojga, aby mieć wspaniały, namiętny, kochający związek”, mówi. “Jeśli tylko jedno z was czuje się w ten sposób i nie wydaje się, że uczucia drugiej osoby się zmienią, Zakończ to. Życie jest zbyt krótkie, by żyć bez prawdziwej miłości.” Jak rozmawiać o “byciu zakochanym” ze swoim partnerem Jeśli nie jesteś pewien, jak doprowadzić tę rozmowę z serca do serca, to normalne. Miłość jest wielkim, intensywnym uczuciem, a strach, że twoje emocje mogą nie być odwzajemnione, może spowodować, że nawet najodważniejsi ludzie się zamkną. Więc po pierwsze, nie zadręczaj się, jeśli masz problemy z otwarciem się na różne rzeczy. “Wrażliwość jest piękna, jeśli chodzi o otwartość na zakochanie”, mówi Engle. “Najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, to pójść na to, jeśli to jest to, co naprawdę czujesz. Jeśli chcesz być bardziej ostrożny, zaczynając od, “I think I could see myself falling in love with you” to dobry pierwszy palec w wodzie. W ten sposób można dostać się do oceny, gdzie twój partner jest emocjonalnie i przenieść stamtąd.” Radzi jednak, aby rozmowa była mała i prawdziwa — zamiast kręcić, aby była romantyczna. Powiązane: Dlaczego Wielkie Romantyczne Gesty Są Złymi Pomysłami – Żadnych publicznych gestów-podkreśla Engle. “To prawdopodobnie wystraszy twojego partnera i może doprowadzić do kłopotliwej sytuacji dla was obojga. Jeśli chcesz zrobić coś słodkiego i romantycznego, wyślij im róże po “Kocham Cię” stało. Nie chcesz naciskać na kogoś, żeby powiedział coś, czego nie miał na myśli.” Możesz Też Kopać: Jak przeprowadzić rozmowę “Zdefiniuj związek” 5 Rzeczy Wielu Facetów Dostać Sposób Źle O Miłości Jak być romantykiem, wyjaśnione Zaangażowanie Długotrwały Związek Porady Miłosne Tak naprawdę nie ma dowodów na to, co czuje pies. Są tylko dowody na to jak się zachowuje zapach. Pies posiada olbrzymią przewagę nad człowiekiem pod względem wydolności węchowej. Przewaga ta uwarunkowana jest budową anatomiczną organu węchowego. Powierzchnia tego organu u psa jest znacznie większa, niż ta sama powierzchnia u człowieka, przy czym komórki recepcyjne u psa są liczniejsze. Poza tym układ chrząstek nosowych u psa jest dobrze przystosowany do węchu, podczas gdy układ chrząstek nosowych człowieka działa na zasadzie systemu przegród hamujących dostęp zapachu. Komórki węchowe u ssaków występują w grzbietowo tylnej części jamy nosowej w, tzw. (Nabłonniku węchowym.) - Nabłonnik węchowy Jamnika zajmuje 75 cm2, - Nabłonnik węchowy Owczarka Niemieckiego 150 cm2 - Nabłonniku węchowy Człowieka 2 cm2. Oblicza się, że na tych powierzchniach jest ok: W przypadku Jamników 125 mil. Komórek węchowych. W przypadku Owczarków 220 mil. Komórek węchowych. W przypadku Człowieka 60 mil. Komórek węchowych. A każda komórka psa jest 11500 razy doskonalsza (lepsza). Pies posiada bardzo dużą wrażliwość na zapachy pochodzenia organicznego wydzielane przez ludzi i zwierzęta, bardzo durzą pamięć węchową, według niektórych badaczy ilość zapamiętywanych zapachów przez psa sięga około Posiadają bardzo dużą zdolność różnicowania zapachów. Pies potrafi analizować kilka lub kilkanaście zapachów jednocześnie i koncentrować się tylko na zapachu poszukiwanym. Jeżeli będziemy chcieli dowiedzieć się czegoś na temat, co wchodzi w skład zapachu konkretnej osoby to w tym temacie również są rozbieżności w śród naukowców. Są tacy, którzy twierdzą, że pies podąża tylko po zapachach martwych komórek, których człowiek „gubi” w ciągu minuty ok. 40000. Inni, że zapach ludzki, jako ślad niewidoczny składa się z 401 woni różnych związków chemicznych jest on cechą indywidualną, nie zależną od zachowania, diety, otoczenia itp. przypisaną podobnie jak linie papilarne, każdemu człowiekowi, jest on wrażeniem zmysłowym, wywoływanym w zmyśle powonienia ludzi i zwierząt. Inni z kolei twierdzą, że podąża po zapachu tak zwanego ‘Bukietu” w skład, którego wchodzą różnego rodzaju zapachy tak zwane zespoły zapachów złożonych i zapachy osobiste, oczywiście dokumentują to doświadczeniami i w niektórych przypadkach wykluczając się wzajemnie. Myślę, że przyjęcie teorii, że korzysta ze wszystkiego, co pozwala mu zlokalizować źródło zapachu jest dla szarego przewodnika najlepszym rozwiązaniem. Aby odczuć zapach musimy wciągnąć wonne powietrze do nosa, lub z lepszym skutkiem powietrze musi być aktywnie wąchane, ponieważ w normalnym oddychaniu duża część powietrza omija nabłonnik węchowy. Najniższe stężenie wonnej substancji, wywołujące uczucie zapachu nazywa się stężeniem progowym (lub progiem wyczuwalności). Właściwie nie ma zapachów pozbawionych cech charakterystycznych. Każdy jest inny i co jest godne uwagi, każdy zachowuje swoją odrębność aż do stężenia progowego. Zmiana, jakości zapachu wraz z jego siłą związana jest prawdopodobnie z faktem, że omawiany zapach jest złożony z kilku zapachów o rożnych progach wyczuwalności. W miarę jak zmniejsza się stężenie, poszczególne składniki zostają kolejno eliminowane. Zapach, który zostaje jest ciągle charakterystyczny, ale charakter ten uległ zmianie. Istnieje szereg źródeł wydzielin skóry: gruczoły zapachowe, gruczoły tłuszczowe, gruczoły potowe i szereg innych. Gruczoły potowe wydają się być najważniejszymi w emisji zapachu. W ciągu 24 godzin ciało ludzkie wydziela cm 3 potu. A tylko na jednej podeszwie stopy, człowiek ma ok. 2 milionów gruczołów potowych. Przy sprzyjających warunkach psy mogą wyczuć zapach człowieka i zwierząt na odległość 800-1000 metrów oraz rozróżnić jakąkolwiek woń spośród mieszanki 10-15 innych woni. Oczywiście są czynniki, które pomagają w utrzymaniu się zapachu i takie, które powodują szybsze ulotnienie się go. Do najważniejszych należy temperatura, wiatr, wilgotność, podłoże, czas, i niektóre cechy terenu. Emisja zapachów w schemacie geometrycznym( stożek zapachu) wygląda mniej więcej tak: W powyższej figurze geometrycznej należy brać pod uwagę dwa odcinki AB i CDE. Odcinek AB jest koncentracją cząsteczek wonnych, która jest najsilniejsza w punkcie A, a zmniejsza się stopniowo w kierunku B. W odcinku CDE najwyższy stopień koncentracji znajduje się w punkcie D i stopniowo zmniejsza się w kierunku C i E. 1-Rozchodzenie się molekól zapachowych bez wiatru. 2-W wyniku pracy wiatru 3- W wyniku podnoszenia się temperatury Śnieg i zapach dla psa. • Komórki są wynoszone na powierzchnię przez odparowywanie powietrza w wyniku różnic temperatur pomiędzy ziemią a śniegiem (ziemia ma zawsze wyższą temperaturę) • Szybkość odparowania zależy od różnicy temperatury (im większa tym szybciej) tzw. nachylenie temperatur. • Zapach przesuwa się ścieżką z najmniejszym oporem, często ścieżka ta nie jest bezpośrednio nad zasypaną osobą. W twardej płytowej lawinie z dużymi kawałkami śniegu, zapach ucieka bardziej skutecznie dookoła kawałków niż przez nie. Jeżeli są drzewa w obszarze usunięcia, zapach może podnieść się przez drzewo i gałęzie, które typowo oferują więcej powietrznej przestrzeni., warstwy lodu również powodują odchylenie zapachu. • Im zimniej tym większe nachylenie temperatur. (szybsze odparowywanie) • Nie ma dowodów, że temperatura poniżej 20 stopni może uniemożliwiać lokalizację przez psy. (inne czynniki mogą przeszkadzać np. urazy łap, odmrożenia, zbitki lodu.) • Zjawisko inwersji powoduje, że zapach nie chce się unosić ponad powierzchnię śniegu. • Wiatr ma wpływ na transport cząsteczek zapachu również pod śniegiem. Im mocniejszy tym trudniej psu zlokalizować centrum stożka zapachowego. (rozproszenie cząsteczek) • Czas zasypania – dla doświadczonego psa przy zasypaniu płytkim (do 1m) wystarczy ok. od 2-10min. Przy zasypaniu głębokim musi upłynąć trochę czasu na odparowanie i wydostanie się na powierzchnię zapachu. 1 źródło zapachu 2 Punkt przeniesienia molekuł zapachu w wyniku działania ruchu wody i ukształtowania terenu 1 Źródło zapachu 2 Punkt przesunięcia zapach w wyniku działania wiatru i ukształtowania terenu - Siła wiatru deformuje stożek zapachow 1 i 2 Miejsca zbierania się molekuł zapachu w wyniku działania wiatru , ukształtowania terenu i barier terenowych 1 i 2 Przestrzenie bez zapachu w wyniku działania wiatru ukształtowania terenu i barier terenowych. 1 i 3 Miejsca zbierania się molekuł zapachowych 2 przestrzeń bez zapachu 4 oddalony stożek zapachowy Praca na wodzie pod prąd wody i pod wiatr A wpłynięcie w stożek zapachu. Praca na wodzie pod prąd wody ale z wiatrem A wpłynięcie w stożek zapachu źródło zapachu pod wodą przenoszenie molekuł zapachu przez nurt i wiatr pracujących w tych samych kierunkach źródło zapachu pod wodą zmiana przenoszenia molekuł zapachu w wyniku zmiany kierunku pracy wiatru w stosunku do nurtu Na jachcie dwie babcie, teściowa i córka, Pies z kotem. Pokotem leżą jakieś kremy. Hej, dyndają odbijacze, terkocze komórka, Na relingach wisi pranie lecz jakoś płyniemy. ~Zejman i Garkumpel Zabranie psa na żagle jest dużo większym wyzwaniem niż wyprawa w góry. Przede wszystkim dlatego, że sami musimy mieć choć jako takie pojęcie o żeglarstwie, w innym wypadku będziemy sami czuli się niepewnie, więc zupełnie nie starczy nam uwagi by upilnować psa. Jednak rasowi żeglarze, zazwyczaj zabierają ze sobą swoje psy (nie zależnie od rasy), a nawet i koty! My także zabieraliśmy ze sobą Budzika mimo, że w góry nie był brany – na łódkę, czy nad jezioro obowiązkowo! O czym warto pamiętać wybierając się z psem na żagle? Po pierwsze sprawdźmy czy nasz pies umie pływać. Wbrew pozorom nie jest to takie oczywiste, a są rasy (np.: basset, buldog angielski), które z powodu budowy nie utrzymają się długo na wodzie. No dobrze, ale załóżmy, że nasz psiak jako tako pływa (przynajmniej nie idzie na dno jak kamień), a my mieliśmy już choć minimalną styczność z zachowaniem się na pokładzie. Więc zaczynamy! 1. Sprawdzamy jak pies radzi sobie w wodzie. W zależności od tego czy wchodzi do wody chętnie, czy też nie, będziemy musieli inaczej się przygotować. Pokrótce: pies niechętnie wchodzący do wody, raczej nie będzie miał głupich pomysłów z wyskoczeniem na środku jeziora, w przeciwieństwie do psa który na widok wody wpada w euforię. Taki też pies teoretycznie, będzie wymagał mniej naszej uwagi. Choć oczywiście zdarzają się wyjątki: Nasz historia: Mimo, że Budzik miał według mnie potężną hydrofobię i z własnej, nieprzymuszonej woli, nie dałby się zaciągnąć do wody, miał jeden incydent kiedy wyskoczył z łódki. Podczas żeglugi zebrało mu się na potrzebę – alarm na pokładzie – cumujemy! Jak to bywa na Mazurach i na jachcie, nie zawsze da się od razu, w kilka minut dobić do brzegu. Czasem trzeba się trochę pokręcić po jeziorze, czasem nie ma miejsca na brzegu żeby bezpiecznie dobić (to nie jest jak w samochodzie: alarm, zjeżdżamy na pobocze – awaryjne i po sprawie). Tak i wtedy z powodu kamieni przy brzegu, nie mogliśmy dłuższy czas zrobić bezpiecznego podejścia. A Budzik miał silną potrzebę. W końcu nie wytrzymał (podczas spokojnej żeglugi, mógł chodzić po całym pokładzie) wyszedł na dziób i zdesperowany wyskoczył. Dał nura pod wodę (skok przypominał skok na główkę, a w trakcie lotu złożył ściśle uszy ‚zatykając’ je przed nalaniem się wody) przepłynął kawałek pod wodą, po czym wynurzył się i dopłyną do brzegu, zrobił siusiu i zaczął na nas szczekać, żeby go zabrać. Tak więc nawet zdeklarowany hydrofob, w krytycznej sytuacji może złamać swoje postanowienia. Kiedy już ustalimy jak pies reaguje na wodę sprawdźmy jak pływa. Donner pływa świetnie i ciężko wyciągnąć go z wody kiedy krąży sobie po wodzie kilka metrów od brzegu, nie zamierzając dopłynąć na płytsze wody. Budzik natomiast, kiedy już udawało mi się zaciągnąć go do wody, „płynął’ idąc tylnymi nogami po dnie… kiedy już nie sięgał, przepływał kawałek do mnie, po czym stawał i szedł na dno licząc, że złapie oparcie dla tylnych łap – niejednokrotnie musiałam wyciągać go spod wody i odholowywać do miejsca gdzie stając na tylnych łapach będzie miał wynurzony nos. 2. Ćwiczymy równowagę Jacht to nie łódka wycieczkowa! Jacht się chwieje, pływa w przechyle – jednym słowem buja. Nienauczony równowagi pies, szybko wyleci za burtę, lub przerażony wyskoczy – co jest normalną reakcją psa kiedy podłoże wydaje mu się niebezpieczne. Widziałam w Internecie ćwiczenia na piłce do fitnessu, sama też tego próbowałam (ale już po pierwszym rejsie z Donnerem). U nas ćwiczyliśmy na starej desce windsurfingowej (bardzo starej, teraz już takich szukać ze świeczką – ponad 2m długości, 0,5m szerokości, stabilna jak kawał kłody, spokojnie utrzymująca dwie osoby, nie wspomnę, że ciężka jak siedem nieszczęść…) idealna dla psa. Pies wstawiony na nią uczył się balansować, szczególnie kiedy się nią bujało, uczył się poruszać po płynącym, niestabilnym czymś, dodatkowo uczył się „nie wysiadać”. Kolejnym krokiem był rower wodny i kajak. Które bardziej uczyły psa cierpliwości i nie wyskakiwania na środku jeziora, lub na widok zbliżającego się brzegu. 3. Wybieramy łódkę Myślicie, że z psem można pojechać na każdą łódkę? No w sumie można, ale jej typ może nam wiele ułatwić. Mam na myśli budowę i kształt kadłuba. Są łódki o ściętej, niezabudowanej rufie, która ułatwi psu wchodzenie i schodzenie z pokładu, bez potrzeby przeskakiwania przez burtę, a my nie będziemy musieli go wkładać na pokład – bo o ile zeskoczy zazwyczaj sam, wejść już mu nie będzie tak prosto. Drugą ważną rzeczą w wyborze jachtu jest typ balastu. Polecam czarterować łodzie mieczowe, ze względu na to, że dobijemy nimi niemal na sam brzeg. W przypadku balastowych niejednokrotnie, zacumujemy dobre kilka metrów od brzegu, co będzie wiązało się z wielokrotnym przenoszeniem psa z łódki na brzeg i z powrotem, szczególnie jeśli nie będziemy chcieli by przed spaniem się zamoczył. Kolejna historia z naszego doświadczenia: Kiedy żeglowałam z Budzikiem po Mazurach mieliśmy w klubie dostępne tylko łodzie balastowe. Na Śniardwach jest piękna zatoka na wysokości Pajęczej Wyspy, gdzie płycizny ciągną się kilkanaście metrów w głąb. I taką łodzią zacumowaliśmy kilkanaście metrów od brzegu, bo bliżej się nie dało. Niby woda nie głęboka, raptem do połowy ud, ale noszenie Budzika w tą i z powrotem odbiło się bólem w kręgosłupie, bo tak daleko od łodzi nie odważyłam się go zostawiać na brzegu nawet na lince. Inna historia dotyczy łódki o wysokich burtach. Kiedy wejdzie się do wody i stanie przy dziobie jachtu, nagle okazuje się jak on jest wysoko. Ale czasem zdarza się, że i z dziobu trzeba zdjąć psa. Sytuacja również z Budzikiem. Nastawiam się na skok, otwieram ramiona – „Budzik chodź”. No to pies skacze, niczym mistrz ‚101 psich tricków’. Ląduje w moich ramionach, przednie łapy zarzucając mi na szyję, tylnymi uderza w okolice żołądka… ja walczę z równowagą… obolała, z dziwnym chrupnięciem w kręgosłupie donoszę psa na brzeg, wiedząc, że za chwilę będę musiała go odnieść i podnieść na nieludzką wysokość żeby mógł wdrapać się na pokład… Czarterując jacht upewnijmy się, że można korzystać z niego z psem. Bardzo często będzie się to wiązało z dodatkową opłatą za psa. 4. Lista psiolubnych miejsc, klinik weterynaryjnych Dokładniej o tym punkcie w „Jak przygotować psa w góry„, bo nie ma sensu się powtarzać. Nigdy nie miałam problemu z wejściem gdzieś z psem na Mazurach (pierwsze wyjazdy były 13 lat temu). Pies zawsze był mile widziany w porcie, knajpkach, tawernach i sklepach – witany zawsze życzliwym mianem: psiego żeglarza. 5. Weterynarz: Odwiedzając naszego weterynarza, warto poprosić o krótkie przycięcie pazurów (na pokładzie pies nie ‚chwyci się’ pazurami, a będzie się na nich ślizgał), dobre zabezpieczenie przed kleszczami – preparatem wodoodpornym, warto też zrobić testy na alergie, lub jeśli pies je miewa, zapytać o doraźne środki pomocy. Bardzo często woda jeziorna lub glony mogą uczulić psa (zresztą nas tak samo) – wysypka i swędzenie są najłagodniejszymi objawami. Często dochodzi do powstania dziwnych liszajów czy wręcz śluzowaciejących ran, a przy łatwym dostępie do wody trudno będzie utrzymać je w czystości i wysuszyć. Problemem może być też zapalenie pęcherza – również od wody. Warto też zadbać o coś przeciwko wymiotom jeśli wiemy, że pies źle znosi podróże i przewidujemy, że na jachcie będą problemy. Szerzej o tym w punkcie 7. Jeśli nasz pies jest strzyżony (np.: sznaucer), dobrze jest przed żaglami przystrzyc go krótko – żeby szybciej sechł i nie nanosił tyle piachu w futrze. szelki – koniecznie takie, z których pies się nie wyślizgnie – żeby można było go podnieść wkładając na pokład lub wyciągnąć z wody, jeśli wypadnie za burtę. Przy okazji z dobrego materiału, żeby szybko schły. Budzik miał skórzane szelki Dingo (na zdjęciach Budzika i zdjęciach Donnera z wyprawy w Beskidy)– były rewelacyjne – wygodne do podnoszenia, skóra bardzo szybko schła i nie nasiąkała… niestety pękły kiedy Donner wystartował w nich za sarną (cud, że Flexi wtedy przeżyła). I mimo, że je nitowałam nie dało się ich uratować. Postanowiłam więc Donnerowi kupić coś porządniejszego i stanęło na Patento Pet Jockey (na zdjęciach Donnera z zajęć z obrony i z żagli), z których jestem bardzo niezadowolona i tylko ich cena (nieadekwatnie wysoka) powstrzymuje mnie przed tym by je wyrzucić. Szelki muszą dać się regulować na tyle by jeśli zdecydujemy się na kamizelkę ratunkową, móc zapiąć je na nią. kamizelka ratunkowa (kapok) – kto widział psa w kapoku?! Po za Donnerem na żywo nie widziałam żadnego. Zapewne zastanawiacie się po co psu, który dobrze pływa kapok? Już mówię – właśnie po to, że dobrze pływa. Gdyby pływał źle, nie odpływałby daleko (nie miał też głupich pomysłów z wyskakiwaniem na środku jeziora), Donner zaś potrafi wybrać się na wycieczkę w połowę jeziora tylko po to by zobaczyć czym jest tym kapok ułatwia psu pływanie (mniej się męczy), wbrew pozorom nie krępuje w żaden sposób ruchów na jachcie, a nam daje bezpieczeństwo, że nawet jeśli spuścimy psa z oczu i wypadnie za burtę to utrzyma się na powierzchni, co więcej w odblaskowej pomarańczowej kamizelce jest dobrze widoczny i nie ma niebezpieczeństwa, że inna łódka go nie zauważy. Są różne typy i modele kamizelek, od styropianowych (czy też piankowych) po sztywne przypominające trochę plastykowe. Zapinane jedynie pod szyją i pod brzuchem (jak zwykłe szelki, lub jak szelki trekkingowe). Najtańszą kamizelkę można już kopić za 60zł – dla owczarka. My mamy właśnie taką. Jej zaletą jest lekkość i to, że nie utrudnia ruchów, wadą to, że ciężko dopasować ją do psa, żeby w trakcie pływania nie podnosiła się i nie zsuwała z psa. Wystarczy jednak zapiąć na nią szelki i problem się rozwiązuje. Kolejną jej wadą jest rączka za którą nie podniesiemy psa (po to też szelki). Kupując taką kamizelkę, warto kupić z zapasem kilogramów i sugerować się wielkościowa nie udźwigiem. Według rozpiski kilogramowej Donnerowi wystarczyłaby L, jednak po założeniu wydała mi się bardzo krótka więc wymieniłam ją na XL – i uważam, że była to dobra decyzyjna. Oczywiście jeśli stać nas na profesjonalne kamizelki za około 300zł nie będziemy mieli tych problemów, jednak według mnie te najtańsze są w pełni wystarczające. ręczniki w ilości niezliczonej! Pies będzie wycierany, suszony, wycierany i znowu suszony, a i tak będzie wiecznie mokry. stare prześcieradła: Kiedy żeglujemy i nie jest na tyle spokojni by pies siedział z nami na pokładzie – zsyłany jest pod pokład – a tam… materace są tak nisko, że grzechem byłoby leżeć na wąziutkiej twardej podłodze. Szczególnie kiedy są hundkoje [koja na jachcie znajdująca się pomiędzy kokpitem, a burtą, z głową śpiącego w pobliżu zejściówki.] w których moje psy kochały siedzieć (mimo, że budami gardziły) tam jednak mogły się ‚zaształować’ na przechyłach nie zsuwały się, dodatkowo zawsze były poupychane tam śpiwory i poduszki, więc czego więcej potrzeba psu do szczęścia? Ale wracając do prześcieradeł. Posłużą nam do wyłożenia materacy. Mokry pies szybciej linieje, więc pod pokładem mamy istne kłębowisko sierści, którą wcale nie tak łatwo usunąć w spartańskich, żeglarskich warunkach (znowu w przeciwieństwie do auta, jachtu nie oddamy tak łatwo do prania tapicerek). Na prześcieradłach zbierze się też piach i o wiele łatwiej jest nam zebrać szmaty i wytrzepać za burtą oraz wysuszyć niż potem czyścić wnętrze. szczotki i grzebienie: do wyczesywania piachu i wyłażącej w niezliczonych ilościach sierści- nawet jeśli pies nie będzie bawił się na plaży, pływając (mącąc dno) piach osiądzie w futrze. pływające zabawki – jak z dzieckiem, zabawa w wodzie jest najlepsza. jedzonko – uwaga takie które Wam się nie zepsuje (nie na wszystkich jachtach, lub na zdecydowanej mniejszości bywają lodówki), a które będzie pożywne – wiadome, po kąpieli każdy jest głody; oraz sprawdzone – takie, po których pies nie będzie miał gazów, ani nie będzie bekał. Są sytuacje kiedy wszyscy musicie zamknąć się pod pokładem (na noc, podczas deszczu) a jest tam naprawdę niewiele miejsca; wyobraźcie sobie więc cztery osoby i gazującego psa, w malutkim pomieszczeniu, gdzie nie da się otworzyć okien! Od nas: my zawsze na rejsy zabieramy smalczyk domowej roboty zawekowany w słoiki. Wierzcie mi cała załoga w tym pies, dadzą się zabić za takie kanapki. 7. Choroba morska Choroba morska nie jest rzadkim zjawiskiem. Choć moim psom nigdy nie towarzyszyła podejrzewam, że wiele psiaków może mieć z tym problem. Zazwyczaj większe prawdopodobieństwo owej przypadłości mają psy które ‚chorują’ w aucie, jednak i odpornym podróżnikom może się to przydarzyć. Nie biegłabym jednak po jednym czy dwóch incydentach od razu do weterynarza (chyba, że wiemy że pies tak reaguje). Wbrew pozorom duża część psów szybko się przyzwyczaja. Często powodem choroby jest to, że pies przebywa pod pokładem, a wyjście na powietrze rozwiązuje problem. Jeśli jednak obawiacie się tego, zapytajcie weterynarza o jakiś psi-aviomarin… ale nie podawajcie go profilaktycznie! Czasem warto raz posprzątać i ‚przemęczyć’ problem, żeby go rozwiązać. No i to chyba tyle co przychodzi mi do głowy z ważnych, podstawowych informacji. Nie będę się powtarzała na temat odpowiedniego zaplanowania podróży samochodem, unikania długich odcinków do przepłynięcia bez możliwości zejścia na ląd. To już zależy od każdego indywidualnie i znajomości swojego psa, można więcej o tym przeczytać w „Jak przygotować psa w góry„. Trzeba jednak pamiętać, że żeglarstwo to nie jest podróż w linii prostej z punktu A do punktu B. Owszem płynąc z wiatrem wyjdzie nam prawie linia idealna, ale pod wiatr będziemy musieli się halsować -€“ płynąć zygzakiem. Więc nawet pokonanie niewielkiej odległości przy niesprzyjających warunkach może zająć nam pół dnia. Uważam jeszcze, że ‚suszenie’ psa w pełnym słońcu nie jest najlepszym pomysłem, szczególnie kiedy jest to owczarek. Owczarkom bowiem zdarza się mieć tzw.: „uczulenie na słońce” (nie powiem Wam specjalistycznej nazwy, bo jej nie pamiętam i nie mogę znaleźć) Choroba polega na tym, że pigment zarasta na gałkę oczną, ograniczając psu widzenie i nieleczona prowadzi do ślepoty. Budzik niestety chorował na to schorzenie, a w naszej okolicy, był drugi owczarek, który z tego powodu zupełnie stracił wzrok (co widać na zdjęciach – jakie Budzik ma nienaturalnie czarne „sarnie” oczy) dlatego lepiej by psy szczególnie tej rasy nie przebywały w pełnym, ostrym słońcu. Bo lepiej dmuchać na zimne, a leczenie ‚uczulenia’ jest stosunkowo kosztowne i dożywotnie (2 pary bardzo piekących kropel, 3 razy dziennie – dawka na półtora miesiąca około 100zł), o ile nie będzie trzeba poddać psa operacji by ratować wzrok. Rada na zakończenie: Jeśli pies nie zna komendy ‚zostań‚ lepiej nie brać go na jacht. Nigdy nie przypinamy na stałe psa na pokładzie, ani nie zamykamy pod pokładem, bez możliwości wydostania się! w razie wywrócenia się łódki pies nie będzie mógł wydostać się spod pokładu lub odpłynąć jeśli będzie przypięty na pokładzie. w razie wypadnięcia za burtę, linka tylko spowoduje, że pies ciągnąc się na niej może się podtopić lub zaplątać i utopić. Ogółem: 7 356, dzisiaj: 6 Przeczytaj także: Amelia Bartoń - Mam dość specyficzne poczucie humoru, stosuję dużo ironii (zazwyczaj autoironii) oraz przenośni - nie odbieraj wpisów dosłownie i osobiście! Są to moje indywidualne przemyślenia i nie musisz się z nimi zgadzać, dlatego przed rozpoczęciem czytania wpisów skonsultuj się z weterynarzem lub behawiorystą, gdyż każdy wpis niewłaściwie zrozumiany grozi utratą zdrowia. Niewskazane dla osób bez dystansu. Substancja czynna: obiektywne ocenianie świata i osobiste przemyślenia. Czytane w nadmiarze mogą powodować frustrację i chęć hejtu. Czytasz na własną odpowiedzialność! Psy odczuwają całą gamę emocji, w tym zazdrość. Uczucie to ma jednak u czworonogów inne podłoże niż u ich opiekunów i może przejawiać się na różne sposoby. Jak manifestowana jest psia zazdrość, na co zwrócić uwagę i jak można jej zaradzić? Spis treści: Jak poznać, że pies jest zazdrosny? O co może być zazdrosny pies? Pies zazdrosny o dziecko – co robić? Pies zazdrosny o partnera Drugi pies w domu – zazdrość o nowego czworonoga Jak poznać, że pies jest zazdrosny? Rozpoznanie psich emocji nie zawsze przychodzi łatwo, bo przecież czworonogi nie potrafią komunikować się z nami werbalnie. Opiekun zazwyczaj zauważa, kiedy zwierzę zaczyna zachowywać się nietypowo. Warto zwracać uwagę na wszelkie odbiegające od normy zachowania podopiecznego, ponieważ mogą być one sygnałem, że potrzebuje od nas więcej uwagi. Sposób, w jaki zwierzę może okazywać zazdrość, zależy od niego samego. Niektóre zazdrosne czworonogi będą bardziej pobudzone, zaczepne i częściej będą niszczyć różne przedmioty, aby tylko zwrócić na siebie uwagę opiekuna. Inne z kolei staną się smutne, stracą apetyt i będą unikały kontaktu. Oznaką nieradzenia sobie z emocjami może być też u zwierząt załatwianie potrzeb fizjologicznych w przypadkowych miejscach oraz agresja w stosunku do osoby lub zwierzęcia, którego pojawienie się wywołało zazdrość. O co może być zazdrosny pies? Na początek ważne jest ustalenie, co jest przyczyną pojawienia się uczucia zazdrości u psa. Najczęściej jest nią niezaspokojenie potrzeb behawioralnych psa z powodu zmian, jakie zaszły w otoczeniu. Najczęstsze powody psiej zazdrości to: pojawienie się małego dziecka to dla czworonoga bardzo stresujące przeżycie. Gdy w jednym domu mieszkają zazdrosny pies i noworodek, może dochodzić do niepożądanych zachowań zwierzęcia względem dziecka. Ważne jest więc odpowiednie przygotowanie psa do pojawiania się nowego członka rodziny i odpowiednie zapoznanie go z dzieckiem już po przybyciu do domu oraz kontrolowanie zachowania psa wobec malucha; nowy partner lub współlokator. Każda nowa osoba w domu może wywołać uczucie zazdrości, szczególnie kiedy mówimy o relacji romantycznej. Jeśli nagle zaczynasz poświęcać więcej czasu drugiej osobie, a pies schodzi na drugi plan, zazdrość na pewno się pojawi; nowy pies lub kot w domu. Wydaje Ci się, że nowy pies będzie wspaniałym kompanem Twojego czworonoga? Nie wszystkie zwierzęta od razu akceptują nowych kolegów, szczególnie jeśli mowa o szczenięciu, które bardzo absorbuje opiekuna. Na szczęście możesz złagodzić negatywnie emocje! Dowiedz się, jak to zrobić. Pies zazdrosny o dziecko – co robić? Czas radosnego oczekiwania na nowego członka rodziny warto przeznaczyć także na przygotowanie do tego psa. Czworonóg, który dotychczas był oczkiem w głowie i mógł liczyć na uwagę opiekunów, ciężko zniesie nagłą zmianę ich zachowania. Pies zazdrosny o niemowlę to spory problem. Już w czasie ciąży warto powoli przyzwyczajać zwierzę do większej samodzielności. Dzięki temu po pojawieniu się dziecka zmiana nie będzie dla niego mocno odczuwalna. Jeśli czworonóg nigdy wcześniej nie miał do czynienia z małymi i hałaśliwymi dziećmi, czas zabrać go do znajomych, którym niedawno urodziło się dziecko. Zachowanie małego człowieka nie będzie szokujące i stresujące, gdy wcześniej zwierzę zapozna się z nim. Gdy tego nie zrobimy, atmosfera w domu może być napięta. Po narodzinach dziecka, ale jeszcze przed jego przybyciem do domu, warto przynosić ze szpitala noszone przez malucha ubranka i pieluszki, aby pies mógł przyzwyczaić się do zapachu nowego członka rodziny. Pierwsze tygodnie z noworodkiem potrafią być nieprzewidywalne, pełne nieprzespanych nocy i zajętych dni. Mimo wszystko trzeba postarać się o to, aby zapewnić psu stały plan dnia. Regularne spacery i czas na zabawę są dla czworonoga bardzo ważne, szczególnie kiedy wokół dzieje się tak dużo nowych rzeczy. Nie wykluczaj psa z codziennego życia! Młodzi rodzice czasami obawiają się reakcji czworonoga, nie pozwalają mu zbliżyć się do dziecka czy nawet przebywać w tym samym pomieszczeniu. To duży błąd, który sprawia, że zwierzę czuje się odtrącone, a sytuacja staje się bardziej napięta. Pozwól psu uczestniczyć w normalnym, rodzinnym życiu. Gdy pies jest zazdrosny o dziecko, warto skonsultować się z behawiorystą. Prawie wszystkie sytuacje można rozwiązać z pomocą specjalisty. Rzadko zdarza się, aby trudna sytuacja na linii pies – noworodek w domu nie była możliwa to rozwiązania. Pies zazdrosny o partnera Jeśli do tej pory Twój pies miał Cię na wyłączność, nagłe pojawienie się kogoś obcego, kto zabiera całą uwagę opiekuna, na pewno wywoła zazdrość u czworonoga! Jeśli pies jest zazdrosny o pana, zazwyczaj wynika to z nieświadomego odsunięcia czworonoga na dalszy plan. Psu, który dotychczas był w centrum zainteresowania i miał miłość opiekuna tylko dla siebie, nie jest łatwo zaakceptować takiej sytuacji. Jak rozwiązać ten problem? Warto popracować nad pozytywnymi konotacjami. Nowy partner powinien kojarzyć się czworonogowi z zabawą, spacerami i smaczkami! Jeśli nowa osoba będzie źródłem pozytywnych emocji, pies będzie do niej podchodził z miłością i radością. Sytuacja komplikuje się jednak wtedy, kiedy nowy partner nie przepada za psami albo wręcz się ich boi. W takim przypadku należy pracować nad ostrożnym i powolnym zaznajamianiem i zbliżaniem psa i partnera. Doskonale sprawdzi się metoda małych kroków i wzajemne poznawanie się, co pozwoli opanować niechęć obu stron. Pamiętaj jednak o tym, aby nie zmuszać psa do kontaktu z nową osobą, jeśli nie ma na to ochoty. Czasami zwierzę potrzebuje kilku dni, żeby przyzwyczaić się do nowych zapachów i rytmu dnia. Drugi pies w domu – zazdrość o nowego psa Pojawienie się drugiego psa w domu nie zawsze ucieszy Twojego czworonoga. W końcu teraz będzie musiał się Tobą dzielić! Szczególnie starsze psy, które od zawsze lub od dawna nie musiały na co dzień znosić towarzystwa innych psów, mogą czuć się z tego powodu bardzo zazdrosne. To, że Twój pies jest towarzyski i chętnie bawi się z innymi czworonogami na spacerze, nie oznacza, że zaakceptuje „obcego” na swoim terenie. Co zrobić, kiedy pies jest zazdrosny o drugiego psa? Daj zwierzętom czas na poznanie się i nie wymuszaj kontaktu. Najlepiej, aby pierwszy kontakt miał miejsce poza mieszkaniem, np. w parku podczas spaceru. Jeśli przyprowadzisz drugiego psa od razu do domu, mogą pojawić się konflikty terytorialne. Zadbaj też o to, aby w domu zwierzęta miały odpowiednio dużo prywatnej przestrzeni. Każdy pies powinien mieć swoje legowisko, miskę na jedzenie i wodę, a także swoje zabawki. Poza tym stosuj takie same reguły wobec obydwu podopiecznych. Nie faworyzuj nowego domownika, pozwalając mu na więcej, bo może to eskalować zazdrość i agresję. Zazdrość u psa może wynikać z wielu powodów. Mają one jednak wspólny mianownik – coś się zmienia w otoczeniu czworonoga. Unikanie modyfikacji w różnych aspektach naszego życia nie zawsze jest możliwe, ale warto zrobić wszystko, aby zminimalizować uczucie zazdrości. W tym procesie bardzo ważne jest zaspokajanie potrzeb behawioralnych psa i stopniowe przyzwyczajanie go do mających nastąpić zmian, tak aby nasz czworonożny towarzysz zawsze czuł się przez nas kochany i zauważany. W ten sposób zapewnimy mu komfort funkcjonowania i szczęście, którego przecież pragniemy dla swojego pupila.

zakochany pies jak sobie radzić